Telen voor de markt
Door het aanhoudende koude weer heeft het even geduurd voordat een begin is gemaakt met het poten. De grondtemperatuur was dus nog aan de koude kant maar verder waren de omstandigheden zoals de structuur van de bodem een stuk beter dan vorig jaar. Ook gaf een redelijk lange periode van droog weer iedereen de ruimte om een flink areaal te poten. Voor diegene die nog moet beginnen wordt het nu wel laat. Zeker voor pootgoed dat bestemd is voor de (vroege) export. Ga ervan uit dat je minstens 90 groeidagen nodig hebt en de poters na het doodmaken moeten afharden. Dit betekent dat je pas in de loop van augustus aan het rooien kunt beginnen. De collega telers in het buitenland die de Nederlandse poters kopen willen kort na aankomst aan de slag en willen een poter poten die uit kiemrust is en voldoende stengels geeft. Dus in het algemeen kun je toch stellen dat je na half augustus geen poters meer moet rooien die kort daarna al weer moeten worden geëxporteerd! Dit omdat we ervan uit mogen gaan dat de poters bestemd voor de vroege export minstens 6 weken binnen moeten liggen voordat ze geschikt zijn om te sorteren.
Rugopbouw
Van koude poters in koude grond gepoot mag je verwachten dat ze traag groeien en afhankelijk van de fysiologische ouderdom meer of minder stengels geven waarbij jonge poters minder stengels geven dan oudere knollen. Ook is het interessant om het verschil tussen 1 fase- en 2 fasen poten te volgen. Vroeg gepote knollen in een kleine zuurstofrijke rug zullen zich prima ontwikkelen. Daarentegen kost het de diep weggestopte poters bij het in 1 fase poten, in de zuurstof arme grond (door bodemverdichting) veel moeite om boven te komen. Een bijkomend voordeel van 2 fasen poten is verder dat je het inmiddels ontkiemde onkruid nog even weg kunt werken. Ook geeft het 2 fasen poten met name op zand- en dal gronden een positief effect op een snelle en gezonde ontwikkeling van de plant waarbij Rhizoctonia minder de  kans krijgt om zich te ontwikkelen en krielnesten te veroorzaken.
Ongetwijfeld zal er een verschuiving plaats gaan vinden binnen het rassenassortiment omdat de afzet van alle rassen niet even goed is verlopen. Binnen de groep frites onderscheiden zich een paar rassen welke goed tegen de extreme omstandigheden kunnen. Door de afgenomen vraag zijn er in dit segment een aantal kleinere rassen de dupe geworden. Ook deze zullen met een kleiner areaal terugkeren. Verder is het de vraag of de export naar Afrikaanse landen weer volledig op gang komt? Waarom eigenlijk niet? Speelt corona hier toch nog steeds een rol?
Een nieuwe trend is het aanbod robuuste rassen. Nog geen 5 jaar geleden begonnen we met een beperkt aanbod maar inmiddels zijn er meer dan 30 rassen welke in de diverse segmenten worden geïntroduceerd of zelfs dat stadium al voorbij zijn. Phytophthora-resistente rassen welke met name voor de biologische markt een stuk teeltzekerheid opleveren. Wel is het nog de vraag of er voor deze rassen voldoende afzet gecreëerd kan worden? Nu is het niet zo dat deze rassen alleen voor de biologische markt geteeld gaan worden maar ook gangbaar geven ze voordelen en verder zijn er nog de diverse exportmarkten waar ze hunkeren naar een betere Phytophthora resistentie. Laten we stoppen met het telen van hele oude vatbare rassen. Geef nieuwe innovatieve rassen de kans om te groeien!
2 reacties
We kunnen wel willen stoppen met oude vatbare rassen(Rivièra is heel vatbaar), maar er moet ook genoeg areaal wezen voor de nieuwe vaak heel jonge rassen.
Bedankt voor de reactie. Denken in kansen. Riviera vind ik trouwens geen oud ras. Ik bedoel rassen welke ouder zijn dan 30 jaar en makkelijk vervangbaar zijn door duurzame rassen. Duurzame rassen zijn goedkoper om te telen (minder middelen) en sluiten aan bij de moderne markt.